جمعیت شادی های کوچک پاکدلان کرمان

تا پایان ماه آگاه سازی باقی مانده

اتیسم چیست

اختلال طیف اتیسم(اوتیسم) چیست؟اختلال طیف اوتیسم یا Autism spectrum disorder (ASD) اختلال رشدی است که می تواند چالش های اجتماعی ، ارتباطی و رفتاری قابل توجهی در فرد ایجاد کند. اصولا چیزی در چهره،صورت و ظاهر افراد دارای اوتیسم وجود ندارد که آنها را از سایر افراد متمایز کند ، اما افراد دارای اوتیسم(اتیسم)ممکن است به شیوه هایی متفاوت از سایر افراد ارتباط برقرار کنند ، تعامل کنند ، رفتار کنند،فکر کنند و یاد بگیرند. توانایی های یادگیری ، تفکر و حل مشکلات افراد دارای اتیسم می تواند از استعدادهای درخشان تا چالش های شدید متفاوت باشد. برخی از افراد دارای اوتیسم در زندگی روزمره خود ممکن است به کمک زیادی نیاز داشته باشند مثلا حتی برای غذا خوردن ،دستشویی رفتن ،مسواک زدن …. که این دسته در سطح 3 اتیسم قرار می گیرند و برخی دیگر نیاز به پشتیبانی کمتر دارند و ممکن است تنها به این نیازمند گردند که کسی برنامه های روزانه یا قرار های ملاقات آنها را تنظیم کند و یا در درک برخی امور به آنها راهنمایی دهد، حتی برخی از افراد دارای اوتیسم در کشور های غربی اکنون به صورت کاملا مستقل زندگی می کنند ،دارای تحصیلات دانشگاهی و مشغول به کار هستند که این دسته را افراد دارای سطح 1اتیسم تشکیل می دهند.از این رو می توان اوتیسم را طیف نامید چراکه با سطوح مختلفی از نشانه ها و علائم اوتیسم روبرو هستیم و اوتیسم در اشکال مختلف با شدت های مختلف ظاهر می شود. این بدان معناست که هر فرد دارای اوتیسم نقاط قوت ، علائم و چالش های منحصر به فرد خود را تجربه می کند. افراد دارای اوتیسم ممکن است در یادگیری مشکل داشته باشند و مهارت های آنها ممکن است به طور ناهمگون رشد یابد. به عنوان مثال ، آنها می توانند در برقراری ارتباط مشکل داشته باشند ، اما در هنر ، موسیقی ، ریاضی یا حافظه به طور غیرمعمول مهارت داشته باشند. اوتیسم اختلالی متفاوت از ناتوانی ذهنی است و نباید فرد دارای اوتیسم را ناتوان ذهنی دانست.

اقدامات اولیه

کودکان یا بزرگسالان دارای اوتیسم ممکن است:

برای نشان دادن علایق خود به اشیا اشاره نداشته باشند .
اشارات را دنبال نمی کنند و توجه مشترک ندارند.
بیشتر با اشیا درگیراند تا با انسانها.
واکنش به نام ندارند و یا این واکنش بسیار پایین است.
در گفتار تاخیر دارند و یا تا 2 سالگی هیچگونه کلامی ندارند.بر اساس آمار در حدود 40 درصد از کودکان دارای اتیسم در فرایند رشد هم بدون کلام می مانند.
در برقراری ارتباط با دیگران مشکل دارند یا اصلا علاقه ای به بودن با دیگران ندارند و همینطور نمی توانند شروع کننده یک ارتباط یا گفتگو باشند و در ادامه دادن تعاملات مشکل دارند.
از تماس چشمی خودداری می کنند و می خواهند تنها باشند.
به گونه ای متفاوت از دیگر کودکان بازی می کنند(برای نمونه بیشتر با چرخ ماشین بازی می کنند تا با خود ماشین ).
در درک احساسات دیگران یا صحبت در مورد احساسات خود مشکل دارند.
ترجیح می دهند کسی را در آغوش نگیرند و یا در آغوش گرفته نشوند ، یا اینکه این کار را بسیار محدود و انتخابی انجام می دهند.
به نظر می رسد وقتی با آنها صحبت می شود متوجه نمی شوند ، در صورتی که به دیگرصداهای محیطی پاسخ می دهند.
ممکن است علاقه مند به کسی باشند ولی نتوانند با او صحبت کنند،بازی کنند و یا با او ارتباط برقرار کنند.
کلمات یا عباراتی که به آنها گفته می شود را همزمان تکرار می کنند ، یا با تاخیر کلمات یا عبارات شنیده شده را در موقعیتی دیگر تکرار می کنند( برای نمونه وقتی به آنها گفته می شود بستنی می خوای؟به جای گفتن بله،همان عبارت شنیده شده را تکرار می کند)
در بیان نیازهای خود با استفاده از کلمات یا ژست ها یا حرکات بدنی مشکل دارند.
بازی های “نمادین” را انجام نمی دهند (به عنوان مثال وانمود نمی کنند که به عروسک خود غذا می دهند)
رفتار های تکرارشونده و کلیشه ای دارند(مانند روشن و خاموش کردن کلید برق و یا باز کردن و بستن در اتاق و یا حرکت به عقب و جلو خم شدن و…)
هنگام تغییر روال و روتین ها ، در سازگاری با این تغییرات مشکل دارند(برای نمونه اگر برای رفتن به مرکز خرید، مسیر دیگری را انتخاب کنید با این تغییر مسیر دچار چالش می شوند)
واکنش های غیرمعمول به بو ، طعم ، بافت ، نور یا صدا نشان می دهند و در کل ممکن است از نظر حسی بهم ریخته باشند و درگیر با اختلال پردازش حسی.
مهارت های قبلی خود را از دست می دهند(برای نمونه کلمه هایی که قبلا استفاده می کرده اند را دیگر استفاده نمی کنند و یا شعر هایی که قبلا آموخته بودند را تکرار نمی کنند)

آموزشهای مناسب

ABA تراپی دانسته های ما در خصوص اینکه رفتار چگونه در موقعیت واقعی رخ می دهد به کار می گیرد. هدف افزایش رفتار هایی هست که مفید هستند و کاهش رفتارهایی که مضر هستند یا جانبی.از طرفی ABA تراپی می تواند به بهبود زبان و مهارتهای ارتباطی کمک کند و موجب بهبود توجه و تمرکز و مهارتهای اجتماعی و حافظه و مهارتهای اکادمیک گردد و مشکلات رفتار را کاهش دهد.این روش از مطمئن ترین شیوه های درمان کودکان دارای اتیسم و اختلالات رشدی است که از 1960 تا کنون در امریکا مورد استفاده است.

مراقبت پزشکی

اتیسم دارویی برای درمان ندارد چون به عنوان یک بیماری نمی توان آن را معرفی کرد . باید توجه داشت که تجویز هر گونه دارو فقط و فقط تحت نظر پزشک کودک صورت بپذیرد و از تجویز داروهای پیشنهادی خودداری کرد .بهترین راه برای بالا بردن سطح کودک اتیسم تکرار تمرین های مناسب درمانی می باشد که با کمک داروهای مناسب سطح پیشترفت کودک مشاهده میشود .